قدس آنلاین-گروه استان ها: ششم فروردین‌ماه سال ۱۳۹۴ روز تلخی در تقویم صیادان چابهاری است زیرا یکی از لنج های صیادی به همراه ۲۰ صیاد درحالی‌که عازم صید در آب‌های عمان بود موردحمله دزدان دریایی قرار گرفت و جمال‌الدین دهواری ناخدای ٤١ ساله به همراه٢٠ نفر از خدمه این لنج به اسارت دزدان سومالیایی درآمدند و تاکنون در چنگال آدم‌ربایان گرفتار هستند.
گفتنی است پس‌ازاین حادثه ۸ نفر از صیادان به علت شکنجه‌های جسمی دزدان دریایی سومالیایی جان خود را از دست دادند و ۴ نفر از آن‌ها به کمک دولت سومالی موفق به فرار و یک نفر به‌تنهایی از دست دزدان دریایی فرار کرد و بعد از چند روز پیاده‌روی به‌وسیله دولت سومالی به ایران بازگشت اما باقی صیادان موفق به فرار از چنگال دزدان دریایی نشدند.
شرایط صیادان چابهاری در چنگال دزدان دریایی به‌گونه‌ای بود که جان تعدادی از آن‌ها به دلیل گرسنگی گرفته شد.
در بهمن‌ماه سال ۹۵ در آخرین ویدیویی که از این صیادان در فضای مجازی منتشر شد، صیادان ایرانی عنوان می کردند که ۲ ماه است فقط علف می‌خورند.
کاغذهایی که در دست صیادان چابهاری بود نشان می‌داد که این ویدئو سوم بهمن‌ماه ضبط شده بود.
در این ویدئو یکی از ملوانان درحالی‌که روی زمین چمباتمه زده و رو به دوربین کمک می‌خواست به زبان بلوچی می‌گوید: «در لنج ٢١ نفر بودیم. چهار نفر فرار کردند و ما به دو گروه تقسیم شدیم. ناخدا و سه نفر دیگر را در یک گروه از ما جدا کردند. ما در یک گروه ١٣نفره بودیم. یک نفر را از ما جدا کردند و هشت نفر دیگر نیز با شرایط سخت اینجا دوام نیاوردند و از گرسنگی و تشنگی مردند«.
وی در این ویدئو ابراز می‌کند: ما خیلی ضعیف و ناتوان هستیم. به ما غذای کافی نمی‌دهند، گاهی هر ١٥ روز یک‌بار به ما غذا می‌دهند. الآن دو ماه است که هیچ غذایی نخورده‌ایم و مجبوریم از علف‌های اطراف خود تغذیه کنیم تازنده بمانیم»
بازگشت یک صیاد دیگر
از تعداد ۸ صیاد اسیر در دست دزدان دریایی با تلاش دولتمردان چهار نفر از صیادان بهنام‌های مسعود بلوچی، شیرمحمد تابه زر، احمد بلوچی و آدم بلوچی سال گذشته در آستانه عید سعید فطر آزاد و به آغوش خانواده بازگشتند و حالا پس از ۴ سال و نیم یکی دیگر از این صیادان با رایزنی‌های انجام‌شده در سوم مهرماه ۹۸ به آغوش خانواده بازگشت تا تعداد صیادان دربند دزدان دریایی به تعداد ۳ نفر برسد.
بازگشت محمد شریف پناهنده به فرودگاه کنارک در شامگاه سه‌شنبه با موج بی‌نظیری از استقبال صیادان و البته خانواده‌های سایر صیادان گرفتار دربند دزدان دریایی همراه بود، خانواده‌هایی که منتظر بودند تا از زبان محمد شریف بشنوند که همسر یا پدر و یا برادر آن‌ها هنوز زنده است و شاید محمد شریف حامل پیامی برای آن‌ها باشد.
هرچند که حمیدرضا طوسی رئیس دفتر نمایندگی وزارت امور خارجه در منطقه آزاد چابهار از رایزنی‌های بی‌شمار و پیگیری فراوان برای آزادی سه ملوان دیگر دربند دزدان دریایی خبر داد و اطمینان خاطر داد که انشا الله به‌زودی سایر صیادان دربند آزاد و به وطن بازخواهند گشت اما به این سؤال پاسخ نداد که چه موانعی بر سر راه این صیادان قرار دارد و چرا از میان این ۴ صیاد اسیر تنها یکی آزادشده است ؟
سیاست لبخند جواب نمی‌دهد
گفتنی است پیش‌ازاین حسینعلی شهریاری نماینده مردم زاهدان در مجلس شورای اسلامی بابیان اینکه سیاسی کردن مسئله ملوانان کنارکی شانه خالی کردن از مسئولیت است گفته بود: وقتی در کشوری سفارت نداریم باید از طریق سازمان‌های بین‌المللی اقدام شود چون مسئله سیاسی نیست لذا باید این مسائل از طریق کشورهایی که روابط حسنه‌ای با ایران دارند پیگیری شود که سوء تدبیر ، ضعف مدیریت و سیاست لبخند جوابگو نیست.
درخواست از رئیس‌جمهور
اسارت صیادان در چنگال دزدان دریایی موجب شد تا حتی خانواده‌های صیادان کنارکی خطاب به رئیس‌جمهور دست‌به‌قلم شوند.
آن‌ها در این نامه نوشتند «همسران ما برای یک‌لقمه‌نان حلال به دریا رفتند که اسیر دزدان دریایی شدند و لذا امروز از شما طلب تدبیر و حمایت داریم.»
جمعی از خانواده‌های چشم‌انتظار طی نامه‌ای برای حسن روحانی نوشتند:«عزیزان ما کارگران فصلی بوده‌اند که قربانی یکی از حوادث رایج کار در این منطقه شده‌اند. آنان برای کار و کسب روزی حلال به دریازده بودند لذا ما نه بیمه‌ای داریم که به پشتوانه آن مطالبه غرامت کنیم و نه چیز دیگری برای فروش تاب‌های آزادی و یا غذای عزیزانمان را بدهیم.»
نظر شما